Nihayet okullar açıldı...
Her evde aynı şeyler oldu mu bilemiyorum ama bizim evin talebeleri pek bir buruk ...
Büyüğü de , küçüğü de aynı.
Tatil ödevlerinizi hafta sonuna bırakmayın tembihlerim büyük ölçüde işe yaradı.
Yaradı yaramasına da ,ne yazık ki pazar gününe kesilecek-yapıştırılacak-bitirilecek son bir iki iş bırakılmış ...
Sabah her ikisine de ayrı psikoloji uyguladım.
Büyüğünle iki arkadaş gibi kahvaltı yaptık, tatilden bahsettik. Kayağı çok seviyor, Kartalkaya'ya tekrar gidebilmenin yollarını arıyor.
Ağam dedim, paşam dedim, botlarını bugünün şerefine ben bağladım. 1 elma, 1 gofret verdim, öptüm, sırtını sıvazladım.
Sanırım olabilecek en yüksek moralle servisine bindi.
Küçüğü bir gün önceden daha tepkili olmasına rağmen sabah hiç" gitmeyeceğim " demedi.
Kahvaltıda ne kadar yediyse, o kadarına eyvallah dedim.
İstediği çizgi filmini açtım, sarıldık, öpüştük, sarmaştık.
Sponge Bob'dan bahsettik.
Taksimize atladık , hızlıca okuluna gittik.
Kapıda öğretmenlerine güle oynaya teslim ettim.
Laf aramızda , sanırım o da okulunu özlemiş.
Hayırlısıyla bu sabahı da böylece atlattık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder