Cocugum olunca en buyuk sorumluluklarimdan birinin , zaman icinde ,dilimin dondugunce, ona Ataturk'u anlatmak oldugunu farkettim.
Ama onun anlayacagi sekilde, hayatin icinde , her firsatta.
Biz en cok yemegimizi yerken Ata'mizdan , tarihimizden bahsediyoruz.
Ilk defa oglum 6-7 yaslarindayken, Canakkale Zaferini anlattigimi hatirliyorum. Sonrasinda belki 10 kez daha anlatmisimdir.
Her defasinda bir yeni bilgiyi daha katiyor hafizasina.
Bagimsizlik savasimizi da en cok ,Sn.Turgut Ozakmanin kaleminden cikan "Su Cilgin Turkler " kitabindan faydalanarak aktarmaya calisiyorum. Hic bikmiyoruz, tekrar tekrar konusuyoruz.
Bazen duygulanip sesimin boguklastigini farkediyor Kerem, "anne duygulandin mi yine ?"diyor .
Bu sabah da yeniden 10 Kasimdan bahsedecegiz oglumla .
Once sabahin en erken saatlerinde kendi mutfagimizda anacagiz Ata'mizi.
Hayatin ta icinde tutunacagiz Ata'mizi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder