14 Ocak 2015 Çarşamba

Canım Annem


Şimdi baktım içeride uyuyor. Üzerinde hem küçük oğlumun battaniyesi , hem de kendisinin ördüğü  el örgüsü başka bir battaniye var. Nefesi sakin ve düzenli geliyor.
Annem Leyla, 1931 doğumlu , artık 84 yaşında. İki ay kadar önce , doktorunun uyarısını unutarak -evet resmen unutmuş- ilacını olması gerekenden daha az suya damlatıyor. Çünkü- aman ha - çok su içmek istemiyor. Sonrasında neredeyse bütün kasları ciddi oranda tutuluyor. Konuşması bile bundan etkileniyor. Doktor yavaş yavaş düzelir diyor ama ne yazık ki daha tam toparlanamadı. Üzerine son günlerde bir de soğuk algınlığı başladı...
 *****
Aydın'da yalnız yaşıyor annem. Banka, çarşı pazar, ödemeler gibi her işini kendi görür.
Babamı 15 yıl öncesinde kaybettik. Haliyle çok sarsıldı. Babamın ardından ,  "çocuklarım babasız kaldı diye "ağladığını bilirim. Oysa en küçük çocuğu olan ben bile 30 yaşımdaydım o sırada.
Analık işte bir de bizim için üzülürdü.
*****
Ardından , malesef !!!, henüz daha 42 yaşındayken, geçirdiği kalp krizi nedeniyle küçük ağabeyimi kaybettik... Hepimiz büyük bir şoka girdik. Annem ise hayatının en büyük üzüntüsünü yaşadı... Gözünün bebeği , biricik sarı oğlu yoktu artık ...
Kadıncağız, o sırada evinde değildi... İstanbul'a akrabalarını ve beni ziyarete gelmişti. Ve zaten bir iki gün sonra dönecekti.
Ağabeyimin öldüğünü başta söyleyemedik, kriz dedik, hastanede dedik, herşeye hazır ol dedik... Ve biz ikimiz, 12 saat süren otobüs yolculuğunda, neredeyse ölüm sessizliğiyle , neredeyse birlikte üzüntüden öldük.
Artık sabah olmaya başlayınca annem, sessiz bir kabul edişle , acıyla sordu  " bugün sabah mı gömecekler ? " .
*****
Sonrasında , acısıyla yoğurularak ama yine de kendince hayata tekrar tutunmaya çalışarak geçen yıllar.
Yaşadığı o çok büyük acıdan yıllar sonra, ben ona bir hediye verdim. Küçük oğlumun doğumu onu çok ama çok mutlu etti. Yeni bir yaşam , yeni gülücükler...
*****
Şimdi de  her şeye rağmen yaşamına ,  80'lik bir genç kadın gibi devam etsin istiyorum.  Ne var, neden olmasın ? Kendisine yeni giysiler, yeni yeni  ev eşyaları alsın, alalım, istiyorum.
Büyük ağabeyime  " eve güneş enerjisi taktırmak istiyorum ama daha ne kadar yaşarım ki... ! " diye fikrini sormuş. Taktır be anacım, yaşa gönlünce , ne kadar yaşayabilirsen ...!

Allah çok uzun ömürler verir inşallah .

Hiç yorum yok: